28 वर्षांची प्रतीक्षा संपली… पुन्हा भेटले आपले मित्र-मैत्रिणी ! ✨

सिरोंचा विदर्भ न्यूज-24 नेटवर्क दिनांक :-27/10/2025

कधी काळी हाच वर्ग… हाच मैदानी गोंधळ… हाच एकमेकांसाठीचा हट्ट… आणि हाच आयुष्याचा सर्वात सुंदर काळ — त्या शालेय दिवसांना पुन्हा एकदा जगण्याची सोनेरी संधी 28 वर्षांनी मिळाली आणि त्या आनंदाने प्रत्येक चेहरे खुलले. धर्मराव विद्यालय, सिरोंचा येथे शनिवारी (25 ऑक्टोबर) आयोजित स्नेहमेळावा हा केवळ कार्यक्रम नव्हता… तर तो भावनांचा महासंगम होता!

पहाटेची मऊ ऊब आणि शाळेच्या पटांगणात पसरलेले उत्साहाचे झरे — अशा वातावरणात कार्यक्रमाची सुरुवात वृक्षारोपणाने झाली. “ज्या शाळेने आम्हाला वाढवलं, त्या शाळेला परत देण्याचा हा छोटासा प्रयत्न…” असे प्रत्येक झाड रोवताना मनातल्या मनात सगळेच सांगत होते.

विशेष उल्लेख (Box Content)

विदेशात असूनही मैत्रीला दिलेली अमूल्य साथ!
अमेरिकेत आपल्या महत्त्वाच्या कामात व्यस्त असूनही या कार्यक्रमासाठी मनापासून आर्थिक सहकार्य करणारे (रवीण ओल्लालवार) यांनी शेकडो मैलांवरूनही आपली भावनिक नाळ जिवंत ठेवली.
दूर असूनही त्यांनी लाईव्ह माध्यमातून संपूर्ण कार्यक्रमाचा आनंद घेतला आणि जुने क्षण पुन्हा अनुभवले…
त्यांच्या या मैत्रीभावासाठी संपूर्ण मंडळी त्यांचे मनःपूर्वक आभारी आहे! ❤️

सीमांच्या पलीकडे मैत्रीचा आवाज!
सौदी अरेबियाहून थेट आपल्या मित्रप्रेमासाठी दौरा करत ( मुजफ्फर खान ) यांनी कार्यक्रमात स्वतः उपस्थित राहून आठवणींच्या उत्सवाला अधिक उजाळा दिला!
अंतर कितीही दूर असो… मनांचे अंतर शून्य असते, याचा जिवंत पुरावा त्यांनी दिला! ✨

यानंतर आर आर सभागृहात गुरुजनांचे आगमन होताच विद्यार्थ्यांनी दोन्ही रांगांत उभे राहत पुष्पवर्षाव केला.
श्रद्धा, आदर, प्रेम आणि सुखद धडधड — सर्व काही त्या क्षणात एकत्र सामावले. काही शिक्षकांचे तर भावनांना आवर न राहून डोळ्यांतून कृतज्ञतेचे आसवंच वाहिली.

कार्यक्रमाच्या अध्यक्षस्थानी तत्कालीन मुख्याध्यापक जाधव सर उपस्थित होते.त्यांच्या सोबत उरकुडे सर, खापरे सर, राहुलवार सर, पापय्या सर, भेंढारकर सर, नागुलवर सर, नागुलवार मॅडम, राऊलवार मॅडम, राऊलवार सर फसाद सर, लियाकत सर, कातकर सर, काडबाजीवार सर या गुरुजनांच्या उपस्थितीने सभागृहातच एक “शिक्षणयुग” उभं राहत होतं.

प्रत्येक गुरुवर्यांचा शाल-श्रीफळ, स्मृतिचिन्ह व डायरी-पेन देऊन गौरव करण्यात आला. विद्यार्थ्यांनीही स्मृतिचिन्ह स्वीकारताना आपल्या मनातील कृतज्ञता शब्दांत व्यक्त केली.

त्यानंतर एक गंभीर पण भावनिक क्षण…
काळाच्या ओघात सोबत राहू न शकलेल्या काही सहाध्यायी व शिक्षकांना श्रद्धांजली वाहण्यात आली.
दोन मिनिटांच्या शांततेत त्यांनी दिलेल्या प्रेमाच्या, शिकवणीच्या व मैत्रीच्या आठवणी मनात उभ्या राहत होत्या.

यानंतरच्या मनोगत सत्रात मात्र भावनांची लाट उसळली —
कुणी म्हणाले, “या शाळेने आमचं जग पालटवलं…”
कुणी म्हणाले, “शाळेच्या कॅन्टीनपेक्षा आजपर्यंत कुठे चव नाही मिळाली…”
तर कुणी हसत म्हणाले, “त्या शिक्षा नसत्या मिळाल्या तर माणूस घडला असतो का?”

शिक्षकांनीही विद्यार्थ्यांची आजची प्रगती पाहून कौतुकाचा वर्षाव केला.त्या ताल्यांतून अभिमानाच्या लाटा उसळत होत्या.

त्यानंतर स्वादिष्ट भोजनाचा आस्वाद घेत
दुसऱ्या सत्रात गायन, नृत्य, खेळ व विविध सांस्कृतिक कार्यक्रमांची दणदणीत आतषबाजी झाली.
मंचावरच्या प्रत्येक कलाकृतीत बालपणाची झलक आणि मैत्रीचा आनंद उसळत होता.

सूत्रसंचालन राजेश शेषम, वेंकटेश मादेशी आणि जोशना गौरकर यांनी उत्तम जोशात पार पाडले.*

आयोजनाच्या प्रत्येक टप्प्यावर राजेश शेषम, वेंकटेश मादेशी आणि ज्योत्स्ना गुरुकर, नायदा शेख,रवि चकिनारापूर, मुजफ्फर खान,अमित बासारकर, सुरेखा ताजने, रजनी पुट्टेवार, सविता कोडलेवार विश्वास भटपल्लीवार, संतोष मादरबोना, तसेच सर्व उपस्थित मित्रमैत्रिणींनी मनापासून कष्ट घेत हा स्नेहमेळावा अविस्मरणीय ठरवला.

शेवटी सर्वांनी एकच आवाजात म्हणाले —
“धर्मराव विद्यालय फक्त शाळा नाही… हे आमचं घर आहे!”
त्यामुळेच हा सोहळा — आठवणीत नाही, तर आयुष्याच्या पानांवर सुवर्ण अक्षरांनी कोरला गेला आहे.

या कार्यक्रमाचे सर्वत्र चर्चेचा विषय ठरला आहे हा कार्यक्रम अद्भुत अस्मरणीय असा कार्यक्रम संपन्न झाला